De stelling van okt/nov 2009

Lastig kiezen als alle ja's waar zijn........

De meeste nee's lijken me ook waar ... de OKK is een lokale verschijningsvorm van Kerk en Goddank zijn er meer; de Weg wordt mij gewezen door betrouwbare getuigen, niet door een kerkgenootschap; de OKK is op haar unieke manier verbonden met rijke tradities, die ze op zich deelt met vele anderen - "maar dat kan veranderen".

De eerste nee is ook waar voor mij, maar verder.... Ik ben bij andere kerken/kerkgenootschappen geweest, maar bij de OKK ben ik thuis gekomen.

Beste Godspeed,

kijk eens minder om u heen in uw parochiekerk. Dat scheelt een stuk en heeft mij bijna 15 jaar lang erdoor heen geholpen. Richt uw blik op "God", dan komt de rest vanzelf.

Groeten

Godspeed, door welbewust in deze kerk de landelijke activiteiten af en toe te bezoeken, voel ik mij deel van een groter geheel. Ik heb al veel oud-katholieken leren kennen buiten mijn eigen parochie.

Binnen de parochie actief zijn met je gaven en mogelijkheden maakt dat je zelf een gave bent in de kerk van Christus en zo je eigen plek inneemt in zijn lichaam. Ook je eenzaamheid is een gave aan je parochie!

Een kerk voor Nederlanders in Nederland, die afgezien van het religieuze een hoop gezelligheid te bieden heeft. Bovendien kent er iedereen iedereen, Veel geklets(vroeger), maar ook veel geborgenheid..

Iis er niemand hier die zich geroepen voelt bij dit artikel op ikon-kerknieuws een beetje reclame te maken voor de kerk?

Godspeed, ik dacht dat er een 'groeipastor' was. Die zal hier en bij Ikon-herknieuws toch wel eens langskomen? Uiteindelijk werken de kerken in het Ikon samen en steunen het financieel voor zover ik weet.

Godspeed, je hebt een bericht vergeten te wissen.......

hoe veel of weinig je ook wist, het staat ergens geschreven in de palm van............
denk daar aan en vertrouw erop.

Fijne vieringen,
Mario

Beste Godspeed,

Waarom wis je je bijdragen steeds zo snel? Zo kunnen degenen die niet elke dag de site bezoeken niet reageren. En zij die wel een reactie op jouw bijdrage leverden voelen zich een beetje verlaten. Waar is het contact gebleven, ook al is het onder aliassen en digitaal?

Je vraagt hoe je aansluiting kunt vinden -gelukkig liet je die vraag wel staan- en we kwamen in gesprek. Nu lijkt het of dat gesprek nooit plaatsgevonden heeft en je niet hebt gereageerd. Een vreemd beeld schep je zo.

Jammer......

Maria, ik voelde me destijds door dat wissen door mijn gesprekspartner niet verlaten maar genomen, een kwestie van karakter of levensovertuiging neem ik aan; Godspeed zal wel denken, dan had je maar moeten inloggen want dan had je hetzelfde kunnen doen.

Jazeker; ik heb mijn plek gevonden. Toetreden was thuiskomen en vinden wat ik had
ontbeerd.

Begin 2008 bezocht ik voor het eerst een OK kerk.
Het was voor mij een echt thuiskomen.
Nu ben ik enerzijds nederig dankbaar dat ik er bij mag zijn ,
en anderzijds trots dat ik er nu echt bijhoor.

zo dacht ik er eerst wel over, maar ik werd niet er geaccepteerd zoals ik ben en nu weet ik ook niet meer of ik wel ergens in geloof of dat het allemaal maar nep was/is

Hebt u er met de pastoor over gesproken? Het is soms moeilijk om aansluiting te vinden in een bestaande groep. De een lukt dat beter dan de ander. Soms ook is de groep te gesloten voor nieuwkomers. Geef het nog een kans; u voelde zich niet voor niets thuiskomen! Ik wil u aanmoedigen om erover te gaan praten met de pastoor of wie de leiding heeft in uw parochie. Ook over wat het betekent voor uw geloof.

Vrede....