Impressie Janna Postma

Hoe welkom de voeten van de vreugdebode

Ds. Janna Postma heeft de internationale vredesconferentie in Kingston bijgewoond namens de Doopsgezinde Kerk. Zij vertelt hoe een zondagse viering in Jamaica vorm heeft gekregen.

HOE WELKOM DE VOETEN VAN DE VREUGDEBODE DIE VREDE MELDT
En het geschiedde in het jaar van onze Heer 2011, dat de wereldwijde kerk verzameld werd in de stad van Kingston, Jamaica, om de overwinning te vieren van vrede en recht over geweld en onrecht.
In plaats van de kakofonie van de oorlog, laat ons een symfonie componeren van vrede.

Een tentdienst en geen kerkdienst deze zondag. Gods volk onderweg komt hier bij elkaar, uit de hele wereld. De toon wordt gezet door en steelband en het koor van de Universiteit. Jonge mensen, meisjes, jongens. De kleur wordt aangegeven door donkere mensen van overal. Vandaag gaan we vieren, na alle hoofdbrekens over hoe het moet met het samenleven dicht bij huis, het leven met alle creatuur, het bouwen aan faire verhoudingen op de markt. Een man en een vrouw van de Caribische kerken leiden ons in de liturgie: zij draagt een formidabel conisch hoofddeksel. En dan barst de muziek pas goed los: wij geven ons over aan een ongehoorde roep nar de Eeuwige, vanuit de diepte die we deze dagen gezien hebben.
Responsoria gaan door de hele dienst: Dit is de dag! Laat het beginnen bij mij!

Psalm 85: liefde en trouw, gerechtigheid en vrede omhelzen elkaar. Gebed om vrede,meteen aan het begin en niet alleen an het eind. Schuldbelijdenis met een nieuwe start in perspectief. En dan het Onze Vader, meteen hier het Onze Vader met respons bij elke bede: geheiligd zij Uw Naam!
Nu vieren wij eerst de vrede. Oecumenisch patriarch Bartolomeüs verschijnt vanuit Constantinopel op het scherm in een purperen gewaad. Filokalia, zegt hij: de vrede begint in het hart. Drie-eenheid zegt hij: laat Gods leven alle verhoudingen in de Schepping doordringen in liefde. Geweld, ongebreidelde consumptie en nationalisme horen daar niet bij. Wees gezegend, vredestichters!
Glory to God, het Jamaica-lied voor IEPC, barst los vanuit het koor.
De kinderen worden naar voren geroepen en met algemeen gezang gefêteerd: all for Jesus!
De vrouwen staan op: We will work side by side.. They will know we’re Christians by our love..    
De mannen staan op: Let there be peace on earth and let it begin with me…
De jongeren staan op: Shaping my world is my task, Lord, on You I depend for the power…
Nu zijn we allemaal langs gekomen en kan de woorddienst beginnen. Het Markusevangelie klinkt:Wie is dat toch, dat zelfs de wind en het water naar Hem luisteren? De brief aan de Efeziërs klinkt: Want Hij is onze vrede, die twee werelden heeft gemaakt, en de scheidsmuur heeft doorbroken..
Musical Ministry: De Heer is mijn Licht en mijn heil! (psalm 27)
En daar is dan de preek, gehouden door een Baptist: Wie is Hij die het meer tot zwijgen brengt en muren sloopt? Dat is Hij die nu in ons midden is, met al onze verdeeldheid, wantrouwen,vijandschap. Met alles wat ons van eenheid afhoudt: etnische, gender, economische, legale, culturele, religieuze grenzen. Er is ijdelheid, pretentie, ook hier in het Caribisch gebied. Er is wanorde midden in de vredesgemeenschap. Laten wij onszelf zien zoals we zijn en met de kracht van Jezus strijden tegen de machten van de storm, die ons willen wegspoelen. Er zijn stukken werkelijkheid die ons verontrusten: laten we ze onder ogen zien en ze veranderen. Hem zij de glorie, Amen
Wij antwoorden: Beauty for ashes the Lord doth prepare
Garments of praise for my days f despair…
Schonheis voor as, een feest gewaad voor mijn dagen van wanhop
Offertory and dedication Collected us. Voor een naschoolse opvang/trainingscentrum
 Wij zingen van de rechterhand van God, die opheft, heelt en plant in deze Carribische landen.
Wij ontvangen de zegen, uit Jesaja 55:
Vertrek dan in vrede, word thuisgebracht in vreugde…
Het koor stort een leid over ons uit: Jahwe is my keeper, Jahwe zal mij bewaren!
De middag is er een Caribisch festival op het plein. De Nederlandse delegatie loopt langs de kraampjes, drinkt hier en daar een kokosnoot leeg of koopt een exotische armband voor thuis en maakt zich dan op richting strand. Wij besluiten deze rijk gezegende dag met een maaltijd op een terras aan zee.
 Janna F. Postma