Drie-eenheid

Homilie past. R.Scheltinga

Communicatie en ruis.
Zusters en broeders in Christus, hier in het kerkgebouw in Dordrecht aanwezig, of u die luistert via de radio, zittend in uw stoel of rolstoel, of liggend in bed, op de bank of onderweg in de auto.

Niets is zo moeilijk als communicatie. Elkaar horen is één, elkaar verstaan is twee, elkaar begrijpen is drie.
Communicatie kan op velerlei manieren: in woord, in beeld, in gebaar en in diverse combinaties. Soms ook door middel van stilte. Zoals een lied zingt over God: 'Die in de stilte sprak'. En er wordt heel wat gecommuniceerd in de wereld van onze dagen, misschien nog wel het meest via de digitale snelweg, het internet. Dat medium is niet meer weg te denken uit onze maatschappij. En als het soms eens uitvalt, omdat de stroom wegvalt of er een virus optreedt, dan merk je pas hoe afhankelijk we er van zijn geworden, in onze manier van communiceren. Iemand even een mailtje sturen: is eigenlijk vandaag op het allerlaatste moment versturen wat je eigenlijk gisteren al klaar moest hebben.

De communicatie hier in de kerk gaat via het gesproken woord: woorden gelezen die ons aangereikt worden om te lezen. Omdat ze op het rooster staan voor het feest van vandaag: drie-eenheid. Drie in een: Vader, Zoon en Heilige Geest. Die personen, één God: in verbinding met elkaar, in communicatie met elkaar. De Vader - de Zoon - de heilige Geest. Samen vormend het kruisteken, een communicatie teken voor vele mensen om aan te geven dat ze christen zijn: aan een halsketting, op een zegelring, op een boek, in een kerkgebouw. Een herkenningsteken zoals de vis, ichtus, dat nog meer is.

Communicatie heeft alles te maken met verbinding tussen mensen: verbinding tot stand brengen, - ook voor deze radiokerkdienst - voor de eerste keer of vanwege een verbinding die verbroken is.
Misschien heb u dat ook wel eens meegemaakt dat mensen onafhankelijk van elkaar op hetzelfde idee komen. Of dat je probeert iemand op te bellen en je kunt hem of haar maar niet te pakken krijgen. Telkens de in-gesprek toon. Later probeer je het nog eens en tot je verbazing hoor je dan dat die persoon die jij wilde bellen ook jou geprobeerd heeft te bereiken. 
In vriendschappen komt dat voor, in een huwelijk of gezin. Mensen horen bij elkaar. Ik ben niet iemand op mezelf en voor mezelf alleen, ik ben met meerderen samen. Mijn verbondenheid met anderen maakt mij pas tot wie ik ben. Mijn in verbinding staan met anderen, mijn communicatie met anderen doet mij meer mens worden.

Ook God is geen eenling. God is met drieën, hoe wonderlijk dat ook klinkt. God is in zichzelf geen eenzaamheid, maar een volheid van liefde tussen personen, Vader, Zoon en Geest. God is met drieën. Dat God niet alleen is, dat is precies datgene waarin God en wij op elkaar lijken. Dat is een troost volle gedachte waar we ons aan vast kunnen houden, zo vertelde mij eens iemand.

De schrijver Leo Tolstoj heeft daarover een prachtig Russisch volksverhaal over opgetekend, over drie kluizenaars die op een afgelegen eiland leven en die bezocht worden door hun bisschop. De drie kluizenaars leefden daar om hun ziel te redden, in hechte verbondenheid met elkaar. Veel wisten ze niet, en ze kenden maar één gebed: "God, Gij zijt met drieën, wij zijn met drieën, ontferm U over ons".
Toen de bisschop op dat eiland aankwam schrok hij ervan, dat de drie kluizenaars zo weinig wisten, en hij probeerde ze met veel moeite het Onze Vader te leren. Woord voor woord leerden ze met veel moeite het Onze Vader uit hun hoofd, en zolang ze maar bleven repeteren onthielden ze het wel.
Totdat de bisschop op zee vertrokken was en ze een uurtje ophielden met hun repetitie van dat moeilijke gebed. Toen ging alles in de war. En in paniek snelden ze, lopend over het water alsof het land was, het bootje van de bisschop achterna, ze haalden het in en betuigden hem hun spijt dat ze het nieuwe gebed al weer vergeten waren. Maar toen pas begreep de bisschop hoeveel geloof er in de kluizenaars was. Hun saamhorigheid met drieën had hen, beter dan wie ook, geleerd wie de God was op wie ze vertrouwen. "Gij zijt met drieën, wij zijn met drieën, ontferm U over ons". Samen lijken wij op U, God, laat ons delen in uw liefde!

Liefde en gemeenschap - dat is een ander woord voor Gods Drievuldigheid. God is een barmhartige en medelijdende  God, groot in liefde en trouw. Die liefde hield God niet bij zichzelf. In Jezus Christus is die liefde uitgestroomd naar ons toe. Met alle risico's van dien voor God zelf, want - we weten het allemaal - je bent kwetsbaar als je liefde toont en geeft: je liefde kan geweigerd worden, of neergetrapt, of niet herkend. Dat risico van het lijden heeft God op zich genomen, zo graag ziet Hij ons leven opgenomen in Zijn goddelijke gemeenschap. Zo wil God in communicatie staan met ons. We zullen zijn zoals Jezus Christus, en van Gods liefde nooit meer gescheiden raken.

Geschapen naar de drieëne God, naar zijn beeld en gelijkenis. Gemeenschap zijn, zoals God gemeenschap is. Communiceren met elkaar, zoals wij ook hier mogen communiceren met God: horende zijn Woord en ontvangend de Gaven van Brood en Wijn: opdat wij als geloofsgemeenschap één mogen zijn en God in ons. Om zo in communicatie te staan. Om de lijnen altijd open te houden. En soms, als er wat ruis op de lijn dreigt te komen of als er wat ruis op de lijn is de communicatie te verbeteren. Met elkaar en met God.

Homilie gehouden door past.R.Scheltinga op Zondag 3 juni 2007 te Dordrecht in het kader van de radio-uitzending van de IKON. Helaas viel op het laatste moment de verbinding uit en kwam de rechtstreekse uitzending niet tot stand.