IN DE SCHADUW VAN DE OORLOG

Een pastorale brief van de Bisschoppen van de Episcopaalse Kerk in Amerika (ECUSA)

18 maart 2003

Broeders en Zusters,
Wij, uw bisschoppen, schrijven u in hachelijke tijden. We weten niet wat de nabije toekomst zal brengen. Oorlog en de dreiging van oorlog doen velen vrezen voor het welzijn van allen van wie zij houden en die hen dierbaar zijn. Deze angst knaagt aan onze gemoedsrust en doet ons leven en onze gemeenschappen schudden op zijn grondvesten.

We weten dat de zekerheid van Gods goedheid en vertrouwen nooit aan het wankelen gebracht kan worden. In tijden van veel geweld en bezorgdheid mogen wij als christenen niet berusten in angst; we moeten getuigen van de verzoenende liefde van God.

Wij zijn ons ervan bewust dat binnen de geloofsgemeenschap verschillende meningen bestaan over de koers die ons land vaart. Niettegenstaande zijn wij als christenen door Jezus geroepen om een ieder als onze naaste te beschouwen, om met barmhartigheid om te zien naar elkaar, en om te bidden voor elkaar en voor onze vijand.

Wij roepen in herinnering allen die ons gebed en onze aandacht nodig hebben: zij die bij dit conflict betrokken worden, onze militairen inclusief onze aalmoezeniers, hun families, de gewetensbezwaarden, de Arabische Amerikanen van welk geloof dan ook, de islamieten over de hele wereld - van wie een grote meerderheid verlangt naar vrede, en de bevolking van Irak, onder wie meer dan een miljoen christenen. Wij moeten blijven bidden voor George, onze president, en voor de leiders van de naties, dat zij wijze en weloverwogen beslissingen zullen nemen die de onschuldigen zullen beschermen en zullen leiden tot een snelle en rechtvaardige vrede, en tot een volledig herstel van het land en het welzijn van de bevolking van Irak.

In deze tijd van conflicten en gevaren moeten wij als kerk een gemeenschap zijn waar iedereen met ons kan bidden voor vrede en heelheid in Gods schepping, voor hen die ons lief zijn, voor hen die in gevaar verkeren, en voor de zekerheid van Gods genadevolle aanwezigheid en voorzienigheid temidden van de crisis. Wij, als uw bisschoppen, verplichten onszelf tot vasten en bidden voor de terugkeer van vrede. Wij bevelen een ieder van u aan dit ook te doen. Wij dringen er bij onze congregaties op aan om hun deuren te openen voor gebed en een plek te bieden waar gastvrijheid en de hoop op onze God Jezus Christus, de Vredevorst, levend wordt gehouden.

In alle tijden en onder alle omstandigheden is ons geloof gegrond op het stevige fundament van de liefde van Christus. We bevestigen opnieuw ons vertrouwen dat “noch dood, noch leven...noch enig ander schepsel, ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Here (Romeinen 8: 38,39).

Moge God ons in deze moeilijke tijden de kracht geven te getuigen van Gods mededogen.

Een gebed voor de gehele mensheid:

O God, u heeft ons gemaakt naar uw gelijkenis
en ons verlost door de komst van Jezus uw Zoon:
Kijk met mededogen naar de gehele mensheid;
neem de arrogantie en de haat in onze harten weg;
haal de muren neer die ons scheiden;
verenig ons in een band van liefde;
en laat uw bedoeling met uw schepping doorgaan,
door onze strijd en verwarring heen;
opdat alle volken en rassen u mogen dienen
in harmonie rondom uw hemelse troon;
door Jezus Christus onze Heer.
Amen.

(Book of Common Prayer, pagina 815.)