Vijfde Zondag in de Veertigdagtijd

Voorbeden uitgesproken door de lector in parochie Amersfoort op de Vijfde Zondag van de Veertigdagentijd (dienst van schriftlezing en gebed). Jaar B 2006. Bij Jeremia 32 "Jeremia koopt een akker" en Johannes 12,20-33.

God, voor wie niets onmogelijk is, U zeggen wij dank
voor het leven dat telkens weer ontkiemt uit de graankorrel;
voor het vlammetje van de hoop, dat telkens weer wordt aangeblazen;
voor de redding die voor ons daagt op momenten, dat wij het al lang niet meer verwachten;
voor het visoen, dat het eens beter wordt en dat ons in leven houdt en voortdrijft,
al slaat de twijfel om de haverklap toe.
Wij zeggen u dank en bidden dat wij door alle twijfel heen u blijven aanroepen want alleen tot u is de weg ten leven.
Laats ons bidden (acclamatie)

God, wij bidden voor hen voor wie de doodsdreiging voor de deur staat;
voor hen, die zich omringd weten door vijanden;
voor hen die bij god niet weten of er morgen nog wat te eten is;
voor het volk van Soedan, nog steeds op drift en vermalen tussen leger en opstandelingen,
tussen de ene en de andere partij;
Leer ons ons altijd zo snelle oordeel op te schorten
en eerst redding te bieden voor wie in nood zit,
voedsel te delen met wie van de honger krepeert.
Laat ons bidden.

God, wij bidden voor hen die in verblindheid menen dat een verkeerde komma in een heilig boek al voldoende is om een ander mens op te blazen;
voor wie het ware geloof wel lijkt te worden afgemeten aan het aantal slachtoffers dat gemaakt wordt;
Red onze wereld uit de verdwazing van de dwepers en de fanatici;
Red onze wereld ook uit de handen van hen die van deze krachten profiteren ten eigen nutte: de wapenverkopers, de opportunisten, de hitsers en de aanstokers.
Laat ons bidden.

God, wij bidden voor hen, die de deken van moedeloosheid over zich heen hebben getrokken;
voor hen die zich niet kunnen ontworstelen uit de grauwheid van hun bestaan;
voor wie niet meer de vreugde voelt van de lente, niet meer kan zingen om de eerste narcis die opengaat;
voor wie de verwondering is kwijt geraakt;
voor wie zo grenzeloos moe is geworden.
Geef hen nieuwe levensmoed en uitzicht en vertrouwen om toch een akker te kopen zoals Jeremia,
al zal hij de vruchten er nooit van kunnen plukken.
Laat ons bidden.

God, wij bidden voor onze zieken aan huis of bed gebonden;
voor hen die hier vanmorgen niet kunnen of willen zijn;
voor onze mede geloofsgenoten, die soms buiten ons gezichtsveld lijken te vallen;
Geef dat wij oog houden voor wie aan de rand staat, een hand reiken aan wie uit de kring valt.
Laat ons bidden.

God, zolang wij u niet loslaten mogen we in debat met u gaat,
mogen we mopperen of schelden, mogen we juichen of jerimineren;
in het vertrouwen dat u ons niet loslaat durven wij in stilte alles voor u neer te leggen dat ons beroert,
ons dwars zit of bezig houdt;
mogen wij de namen noemen van hen om wie wij ons verheugen of om wie wij in zorg zitten.
(stilte)..... Hoor ons gebed.