|
| Zaterdag na Aswoensdag |
|
Ga met mij mee
|
| De volgende dag besloot Jezus naar Galilea te gaan en daar ontmoette hij Filippus. Hij zei tegen hem: 'Ga met mij mee.' Filippus kwam uit Betsaïda, uit dezelfde stad als Andreas en Petrus. Hij kwam Natanaël tegen en zei tegen hem: 'We hebben de man gevonden over wie Mozes in de wet geschreven heeft en over wie ook de profeten spreken: Jezus, de zoon van Jozef, uit Nazaret!' 'Uit Nazaret?' zei Natanaël. 'Kan daar iets goeds vandaan komen?' 'Ga zelf maar kijken,' zei Filippus. Jezus zag Natanaël aankomen en zei: 'Dat is nu een echte Israëliet, een mens zonder bedrog.' 'Waar kent u mij van?' vroeg Natanaël. Jezus antwoordde: 'Ik had je al gezien voordat Filippus je riep, toen je onder de vijgenboom zat.' 'Rabbi, u bent de Zoon van God, u bent de koning van Israël!' zei Natanaël. Jezus vroeg: 'Geloof je omdat ik tegen je zei dat ik je onder de vijgenboom zag zitten? Je zult nog grotere dingen zien.''Waarachtig, ik verzeker jullie,' voegde hij eraan toe, 'jullie zullen de hemel geopend zien, en de engelen van God zien omhooggaan en neerdalen naar de Mensenzoon.' |
| Johannes 1,43-51 |
|
|
Tja, daar sta je dan, wat doe je, als iemand tegen je zegt: 'ga met mij mee'? Ga je mee of blijf je waar je bent? Natuurlijk hangt het er van af wie het aan je vraagt. Als je geliefde het vraagt, met wie je al een tijd je leven deelt, dan is het gemakkelijk. Maar als een onbekende het aan je vraagt: 'ga met mij mee'? Dan bedenk je je nog wel een keer voordat je op de uitnodiging ingaat. Maar er gaat iets aan vooraf: een gesprek, een kennismaking, een uitnodiging, een oproep om mee te doen. Zo vragen we het ook aan elkaar: veertig dagen met elkaar op weg te gaan naar Pasen. Een lange tijd, ons gegeven om het uit te houden met elkaar en met God. 'Ga je met mij mee', kan een mens je vragen. 'Ga met mij mee', kan een vraag zijn die God aan ons stelt, aan ieder van ons persoonlijk: 'ga met mij mee'. En is het dan met een uitroepteken of een vraagteken?
|
|
Liefdevolle God,
u nodigt mensen uit
in te gaan op uw uitnodiging.
En op uw Woord
vertrouwen wij onszelf aan u toe.
Ik bid dat ook ik durf in te gaan
op de uitnodiging die u tot mij richt.
dat ik mijzelf durf toevertrouwen
aan uw belofte.
Dat u met ons zult zijn,
dat u met mij zult zijn,
deze veertigdagentijd.
Onderweg naar het
Pasen van uw Zoon.
Dat u met mij zult zijn
heel mijn leven.
|
|
|
