|
| Donderdag van de 2e week |
| U zult verbaasd staan |
'Waarachtig, ik verzeker u: de Zoon kan niets uit zichzelf doen, hij kan alleen doen wat hij de Vader ziet doen; en wat de Vader doet, dat doet de Zoon op dezelfde manier. De Vader heeft de Zoon immers lief en laat hem alles zien wat hij doet. Hij zal hem nog grotere dingen laten zien, u zult verbaasd staan! Want zoals de Vader doden opwekt en levend maakt, zo maakt ook de Zoon levend wie hij wil. De Vader zelf velt over niemand een oordeel, maar hij heeft het oordeel geheel aan de Zoon toevertrouwd. Dan zal iedereen de Zoon eer betuigen zoals men de Vader eert. Wie de Zoon niet eert, eert ook de Vader niet die hem gezonden heeft. Waarachtig, ik verzeker u: wie luistert naar wat ik zeg en hem gelooft die mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven; over hem wordt geen oordeel uitgesproken, hij is van de dood overgegaan naar het leven. Ik verzeker u: er komt een tijd, en het is nu al zover, dat de doden de stem van Gods Zoon zullen horen en dat wie hem horen, zullen leven. Zoals de Vader leven heeft in zichzelf, zo heeft ook de Zoon leven in zichzelf; dat heeft de Vader hem gegeven. En omdat hij de Mensenzoon is, heeft hij hem ook gezag gegeven om het oordeel te vellen. Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op om veroordeeld te worden.
|
| Johannes 5,19-29 |
Ongelooflijk wat geloven en geloof in mensen kan bewerken. Hoe het mensen kracht kan geven om te doen wat gedaan moet worden. En hoe geloof en geloven ook gebruikt en misbruikt kan worden, om eigen handelen te rechtvaardigen. 'U zult verbaasd staan.' Gelovige mensen kunnen anderen - gelovig of niet - verbaasd laten staan. Verbazing over wat Jezus doet en door wie en namens wie hij dat doet. Er klinkt een voorspelling: 'er komt een tijd, en het is nu al zover' kortom: denk niet 'het komt later wel', nee, nú is de tijd die later komt er al. De tijd van nu en de tijd van morgen vallen samen. Vader en Zoon hebben alles met elkaar van doen: ze horen bij elkaar; wat de één doet dat heeft alles met de ander te maken. Geven, ontvangen en vooral: doorgeven. Aannemen, aangenomen worden, maar ook: jezelf láten aannemen. Horen naar wat gezegd wordt en wat je hoort in je eigen leven tot vlees en bloed laten worden. En dan verbaasd staan over wat ook jij kunt doen; in de naam van de Zoon, in de naam van de Vader en geïnspireerd door Gods Geest. U zult verbaasd staan!
|
|
God,
vol verwondering en verbazing
bespeuren we uw aanwezigheid.
Uw werkzaamheid in onze wereld
en in het leven van ieder persoonlijk.
U bent aanwezig als levengevende kracht
temidden van dood en duisternis.
Ik bid u om aanwezigheid in mijn eigen leven,
waarin soms zoveel duisternis aanwezig is.
Wees aanwezig in het duister
opdat ik mag groeien naar het licht.
Uw licht in mijn leven en in het leven van
ieder mens die op mijn pad komt.
Uw licht over allen in duisternis,
opdat zij in het licht mogen komen
en in dát licht het goede mogen doen.
|
|
|
