Anglicaanse kerken


Aartsbisschop van Canterbury, George Carey (2e van links) bewondert in 1998 samen met zijn vrouw de historische schuilkerk in Utrecht in gezelschap van aartsbisschop A.J.Glazemaker en kan.J.V.Kinneging.


Full Communion
Met de anglicaanse kerken bestaat een bijzondere band. Al in 1931 kon een wederzijdse erkenning van ambt en sacramenten worden vastgelegd in een overeenkomst. Deze volledige kerkelijke gemeenschap (full-communion), die meestal alleen zichtbaar werd bij wijdingen van bisschoppen en wederzijdse uitnodigingen voor synodes e.d., krijgt de laatste jaren ook meer praktische gestalte in aanzetten tot samenwerking op lokale terreinen. Deze ontwikkeling wordt zoveel mogelijk op Europees niveau gestimuleerd.  Ook de missie, in de oud-katholieke kerk behartigd door de Missie Sint Paulus, werkt nauw samen met de anglicanen. In 1998 bracht de toenmalige Aartsbisschop van Canterbury, dr.George Carey, de geestelijke leider van de wereldwijde anglicaanse gemeenschap, een officieel bezoek aan de Oud-Katholieke Kerk van Nederland.



Dr.Rowan Williams, Aartsbisschop van Wales, werd op 27 februari 2003 geintroniseerd als 104e Aartsbisschop van Canterbury. Aartsbisschop Joris Vercammen was bij de plechtigheden aanwezig en gaf de volgende impressie.



 

 

 
Overeenkomst van Bonn 1931
Verklaring van de vertegenwoordigers der Oud-Katholieke Kerken en der Anglicaanse Kerkgemeenschap, overeengekomen en vastgesteld te Bonn op de 2e Juli 1931.

  • Elke kerkgemeenschap erkent de katholiciteit en onafhankelijkheid van de andere en handhaaft daarbij eigen katholiciteit en zelfstandigheid.
  • Elke kerkgemeenschap stemt er in toe de leden der andere kerkgemeenschap te laten deelnemen aan de sacramenten.
  • De intercommunie eist niet van elke kerkgemeenschap het aannemen van iedere leerstellige mening, sacramentele plechtigheid of liturgische praktijk (doctrinal opinion, sacramental devotion or liturgical practise), die de andere kerkgemeenschap bezit; maar zij sluit in, dat elke kerkgemeenschap gelooft, dat de andere al het wezenlijke van het christelijk geloof bezit en vasthoudt.

Deze verklaring draagt de ondertekening van de deelnemers aan de conferentie. Hier is dus allereerst uitgesproken, dat beide kerkgemeenschappen niet samensmelten, in elkander opgaan, maar elkander wederkerig als katholiek en volkomen zelfstandig erkennen, voorts dat uit de erkenning van elkanders katholiciteit voortvloeit, dat deelname aan elkanders sacramenten geoorloofd en geboden is; en eigenlijk dat in deze intercommunie niet ligt opgesloten, dat de beide kerkgroepen elke theologische mening of sacramentele of liturgische praktijk, die een van beiden bezit, van elkander moeten overnemen. Er blijven gedachten en gebruiken, die niet het centrum van de geloofs-inhoud raken en die tot het eigen, in den loop der eeuwen gegroeide, kerkelijk leven behoren. De intercommunie eist geen identiteit in dergelijke bijkomstigheden, maar veronderstelt eenheid in alles wat tot het wezen van christelijke geloofsleer en van het christelijk geloofsleven behoort.

75 jaar: in 2006 is de Overeenkomst van Bonn 75 jaar jong. Dat werd o.a. gevierd tijdens het 29e Internationaal Oud-Katholieken Congres in augustus te Freiburg. Zowel de aartsbisschop van Utrecht, Joris Vercammen, als de aartsbisschop van Canterbury, Rowan Williams, hielden een referaat in het kader van het thema 'de hoop die in ons leeft'. In de feestelijke viering op 9 augustus verzorgde aartsbisschop Williams ook de preek.
Canterbury en Utrecht in Freiburg

Website van de Oud-Katholieke Kerk van Nederland | Bisschoppelijk bureau: Kon. Wilhelminalaan 3, 3818 HN Amersfoort | Tel. 033 - 462 08 75